നില്ക്കുന്നൊരു കല്യാണം എന്നും സ്വപ്നം കണ്ടുണരുന്നതു ഒരു പതിവായി …
ചോദ്യം…എന്താ മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മണമാവാന്, ചേച്ചിക്ക് റോസിന്റെയോ,
ഡെയ്സിയുടെയൊ, അതോ ഓര്ക്കിഡിന്റെയോ മണമുള്ള പകലുകളാക്കിക്കൂടെ….
എത്ര ജാടയുള്ള പൂക്കള് വന്നാലും മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മണം എന്നും മുന്നില്
മുത്തുപോലെയുള്ള മൊട്ടുകള്, വെള്ളനൂലില് ഇണങ്ങി കിടക്കുന്ന പച്ച
തണ്ടുകള്…ഒരിക്കലും വേര്പിരിയില്ല എന്നുറക്കെ പറയുന്നതു പോലെ…..
മുഴം പൂ ചൂടി നടന്നു….ഞാനും……. അന്ന് ആ പന്തലില് അവര് നടന്നപ്പോള് ഈ
നല്ല സുന്ദരി ….. …ഈ കൊച്ചിന് കുറച്ച് മുല്ലപ്പൂ ചൂടി നടന്നൂടെ, ഇത്രയും
മേയ്ക്കപ്പിട്ടു നടക്കുന്നതിനു പകരം??…. അങ്ങിനെ എന്തൊക്കെ സ്വകര്യങ്ങളും
പരദൂഷണങ്ങളും............. അന്നെനിക്ക് പൂക്കളുടെ ഭാഷ മനസിലാക്കാമായിരുന്നു….
ഇനിയിപ്പോള് എന്റെ കല്യാണം…..തലനിറച്ചും മുല്ലപ്പൂ ചൂടി കസവുടുത്തു
"മുല്ലമൊട്ടുകള്"… അമ്മ അതു വായിച്ച് ദേഷ്യത്തോടെ എന്നെ നോക്കി…."ഇതാണൊ
ആദ്യമെഴുതിയതു കുട്ട്യേ?"
ഗുരുവായൂരില് കല്യാണ സീസണ്….പച്ച നോട്ടുകള് കുറേ അധികം ചിലാവാക്കി
അച്ഛന് മണ്ടപം ബുക്ക് ചെയ്തു, ക്ഷണകത്തുകള് ഒഴുകി…. ബന്തുമിത്രാധികള്
എത്തുമെന്ന് സന്തോഷത്തോടെ വാക്ക് നല്കി…പലരും മുഖംമൂടികള് അണിഞ്ഞു
എഴുന്നേറ്റപ്പോള് മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മണമുണ്ടായിരുനില്ല…..
ഉമ്മറത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോപോള് അച്ഛന് ഇടറിയ സ്വരത്തില് ആര്ക്കോ ഫോണ്
കാരണം….ദുര്ബലമായൊരു കാരണം …എന്തുകൊണ്ട് എന്നതിന്, പാതി മാത്രം മറക്കുന്ന
അങ്ങിനെ ഞങ്ങള് തനിച്ചായി….. ഇന്നു പുലരേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് വീണ്ടും